‘Ik wist niet zoveel van de bevolkingsonderzoeken, maar toen ik mijn eerste uitnodiging kreeg deed ik meteen mee. Dus op mijn 30e deed ik een uitstrijkje bij de huisarts. Dat vond ik reuze meevallen. Het is even ongemakkelijk en meer niet. En de huisarts ziet zoveel vrouwen, in alle soorten en maten, dus ik weet dat ze als huisarts nergens van staat te kijken. En ik kreeg gelukkig goed nieuws: geen HPV.

Op mijn 35e heb ik meegedaan met de zelftest. Wat een uitkomst!  De zelftest doen is echt heel makkelijk. Het kan eigenlijk niet mis gaan. Je hebt het zo gepiept. Uit de zelftest kwam dat ik HPV had dus moest ik alsnog naar de huisarts voor een uitstrijkje. Er bleken onrustige cellen te zijn dus ik werd naar de gynaecoloog verwezen voor een biopt. En inderdaad: onrustige cellen. Deze zijn weggehaald met een lisexcisie. Ik zag daar best tegenop maar achteraf viel de ingreep mee. Bij een lisexcisie krijg je lokale verdoving, dat is even vervelend, daarna worden de cellen verwijderd met hitte. Dit deed dankzij de verdoving helemaal geen pijn en na 5 minuten stond ik weer buiten. Ik ben blij dat ik trouw weer mee heb gedaan want anders had ik dit nooit geweten. Het kan dus best zijn dat je eerst geen HPV hebt en dat later alsnog ontwikkeld of dat het uit de slaapstand ontwaakt en zo ontdekt wordt. Daarom is blijven meedoen zo belangrijk!’