‘Mijn moeder en ik hebben altijd een mooie, transparante en eerlijke gesprekken gehad. Zo heeft zij ook altijd heel open verteld over het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. Dat gaf mij rust, omdat ik wist wat ik kon verwachten. Toen ik mijn eerste uitnodiging kreeg om mee te doen, kwam dat dus niet als een verrassing. Ik heb gelijk een afspraak gemaakt bij de huisarts.

De vrouwelijke doktersassistente stelde mij gerust en heeft precies uitgelegd wat ze ging doen. Het was eigenlijk zo gebeurd en viel erg mee. Het wachten op de uitslag vond ik onbewust toch wel spannend, maar gelukkig was alles goed.

Met een simpel en snel onderzoek kun je de kans op baarmoederhalskanker verkleinen. Ik heb een aantal vrouwen in mijn omgeving bij wie er afwijkende cellen zijn gevonden. Dat in combinatie met de openheid van mijn moeder maakt dat ik het vanzelfsprekend en belangrijk vind om mee te doen.’